1.در حدیثی از حضرت امام صادق علیه السلام آمده است که :هر که پیش روی مومنی به او طعنه زند مرگ بدی در انتظار او بوده و سزاوار است روی خیر و سعادت را نبیند....

وقتی این حدیث را دیدم یاد خاطره‌ای معروف از حضرت آیت الله آقای شاه آبادی (استاد امام خمینی) افتادم که روزی ایشان در حال عبور از کوچه مورد طعنه و بی‌احترامی فردی قرار می‌گیرد و ایشان از روی کرامت و بزرگی و معرفتی که داشته‌اند اعتنا نمی‌کنند و عبور می‌نمایند. بعد از این بی‌احترامی گویا مرضی بر زبان آن فرد می‌افتاد و چنان در او کارگر می‌شود که تا فردای آن روز می‌میرد. چون که خبر به آقای شاه آبادی می‌رسد ناراحت می‌شوند و می‌گویند: ای کاش چیزی در جوابش می‌گفتم تا چنین بر سر او نمی‌آمد....

دوستی هم دارم که ملبس است به لباس روحانیت، با ایشان داشتیم عبور می‌کردیم که موتوری از کنار ما گذشت و بی‌احترامی کرد. دوست ما  هم در جواب، مودبانه چیزی در پاسخ گفت، بعد رو کرد به من و گفت: اگر جوابش را نمی‌دادم بلائی سرش می‌امد و گفت بارها به من بی‌احترامی کرده‌اند و مثلاً همین موتوری‌ها کمی بعد بلائی سرشان آمده!

2. این هم یک حدیث قابل توجه رفقا:

در حدیثی از حضرت امام صادق علیه السلام آمده است که: «دوست ‌داشتنی‌ترین دوست و برادرم کسی است که عیب‌هایم را به من هدیه بدهد»

خب، بسم الله...